Feesje @ Stonehenge

Mijn theorie dat Stonehenge niets meer dan een oeroude toeristenval is, wordt niet helemaal bevestigd, maar dat de prehistorieërs wel van een feesje hielden blijkt wel.

Naast hospitaal, UFO landingsbaan of groot uitgevallen kalender heeft Dr. Rupert Till, professor aan de Britse Huddersfield University, een nieuwe verklaring voor het bestaan van de mythische stenencirkel in Zuid-Engeland gevonden. Het blijkt een voorhistorische discotheek te zijn geweest.



De professor gebruikte een computermodel van Stonehenge om zijn theorie te testen en voerde ook experimenten uit in een replica van het monument in de Verenigde Staten. Zijn conclusie: de oude Britten hebben de stenen zodanig uitgehouwen dat ze een speciale atmosfeer voor geluiden creëeren. Ideaal voor repetitieve elektronische muziek met zware bassen. Psytrance dus.



Till (a.k.a. Dr. Whooo of Rupert Chill), die naast lesgeven aan de unief ook nog elektronische muziek maakt als lid van The Chillage People:
“The results were interesting. The stones are all curved and reflect sound perfectly. We reproduced the sound of someone speaking or clapping in Stonehenge 5,000 years ago. It is clear that Stonehenge did have a very unusual sound. We managed to get the whole space to resonate, almost like a wine glass will ring if you run a finger round it. While that was happening a simple drum beat sounded incredibly dramatic.”

Stenen van 4 ton een goei 260 km verplaatsen om goed geluid op uw feestje te hebben getuigt inderdaad van toegewijde ravers. We zullen maar niet vragen welke toverdrank ze gebruikten om de stenen daar te krijgen.



Torrent naar de laatste cd van Infected Mushroom, de ideale Stonehenge muziek.